با افشای واگذاری املاک نجومی توسط شهرداری تهران بحث فساد در مدیریت شهری به بحثی عمومی تبدیل شد، چنان که پیش از آن با فیش های نجومی و اختلاس ها، فساد در ساختار دولتی مورد توجه همگانی واقع شد. اما فساد در مدیریت شهری ابعادی بس گسترده تر از املاک نجومی دارد، چنان که ابعاد فساد در سطح ملی از فساد در اجرا به فساد سیستماتیک و فساد در قانونگذاری گسترش یافته است.

از قانون افزایش تراکم سال 1369 مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری گرفته تا قانون کمیسیون ماده 5 و اصلاحات بعدی آن که امکان معامله بر سر قانون(طرح های تفصیلی) را فراهم می­سازد و وضعیت ناقانون و فاقد خط قرمز و حد و مرز طرح تفصیلی تهران که تغییرات مستمر در آن ، زمینه هرگونه اعمال نفوذ را فراهم می سازد، از مصوبه­ی«برج باغ» تا حراج اراضی شهری از طریق«تهاتر» ، از عدم انطباق هزینه کردهای شهرداری با اسناد هزینه تا واگذاری های بدون طی تشریفات و مزایده، و بر این سیاهه موارد متعددی می­توان افزود که عمق سیاهی فساد در مدیریت شهری و شهرسازی را آشکار می­سازد و آنها که جرمشان هویدا کردن این اسرار است، لب می دوزند.

وظیفه جامعه شناسی شهری به عنوان یک علم وفاداری به حقیقت و واکای علمی و انتقادی حقیقت تلخ و عریان فساد شهری است تا با شناخت ابعاد آن در جامعه، حقوق، ضوابط و طرح های شهرسازی و اقتصاد سیاسی چراغی روشن در دستان کنشگران منتقد فسادهای شهری قرار دهد. نشست«ریشه های فساد شهری» گامی است کوچک در این راه و در تداوم کنشگری فعالان شهری، مدنی و رسانه های روشنگر و ادای دینی به آنها که دراین راه­ِدشوار، متحمل مرارت ها و موانع گوناگون هستند.

 

• < قبلی
• بعدی >