نتایج پژوهش که با تجزیهو تحلیل اطلاعات جمعیتی، توسعه‌ای، محیطی و معیشتی 45085 آبادی صورت گرفت نمایانگر آن است که:
الف) سطح عمیقی شدن کشت، عملکرد در هکتار و کل تولیدات محصولات کشاورزی در سالهای بعد از اصلاحات اراضی به صورتی معنی‌دار بالاتر از قبل از اصلاحات ارضی شده‌اند.
ب) سطح عمقی شدن کشت، عملکرد در هکتار نظامهای بهره‌برداری خانوادگی به مراتب بالاتر از سایر نظامهای بهره‌برداری می‌باشند.
ج) در طول مقاطع مورد بررسی روستاهای کوچک (کمتر از صد خانوار) کوچک و کوچک‌تر شده و روستاهای بالای 200 خانوار بزرگ و بزرگ‌تر شده‌اند. همچنین روستاهای کوچک، مهاجر فرست و روستاهای بزرگ مهاجرپذیر بوده‌اند و بیش از 85 درصد رشد جمعیت در طول سالهای 1345 تا 1375 مربوط به روستاهای دارای جمعیت بالای 1500 نفر بوده است.
د) نظام نوین پخشایش جمعیت روستایی حاکی از تمرکز جمعیت، امکانات توسعه‌ای و تکنولوژی کشاورزی در روستاهای پر جمعیت و واقع در نواحی دشتی ـ جلگه‌ای است، حال آنکه بیش از 50 درصد اراضی کشاورزی روستایی مربوط به روستاهای دارای کمتر از 500 نفر جمعیت می‌باشد.
ه) روند تغییرات جمعیتی در همه روستاهای کشور یکسان نبوده، بلکه از اختلافات کاملاً بارز و معنی‌داری برخوردار بوده است. به گونه‌ای که از سال 1345 تا 1375، تعداد 21482 آبادی جمعیت‌پذیر و 7359 آبادی جمعیت فرست بوده‌اند و 21482 آبادی ثابت مانده‌اند.
و) همبستگی بین میزان تراکم حیاتی جمعیت آبادی‌های مورد بررسی و سطح عمقی شدن کشت مثبت و معنی‌دار بوده است.
ز) هر چه نسبت خانوارهای بهره‌برداری کشاورزی به کل خانوارهای آبادی‌ها بیشتر بوده، سطح عمقی شدن کشت هم بیشتر بوده است.
ح) میزان م تغییری بین حجم آبادی‌ها، میزان تراکم حیاتی، تنوع فعالیت‌های معیشتی، سطح برخورداری از تکنولوژی کشاورزی، میزان توسعه زیر ساخت‌ها، نزدیکی به مراکز خدمات و عامل عمقی شدن کشت مثبت و در سطح 999/0 معنی‌دار بوده است.
*- این سخنرانی از پایان‌نامه اینجانب که اساتید راهنمای آن، آقایان دکتر میرزایی و دکتر وثوقی و اساتید مشاور آن، آقایان دکتر زنجانی و دکتر طالب بودند، تلخیص گردیده است.