نشست نهم مهرماه گروه علمی ـ تخصصی جامعه ‏شناسی صنعت ”نقش آموزش در توسعه منابع انسانی“ اعلام شده بود. بحث اصلی آقای قدیر یعقوبی سخنران جلسه، این بود که سرمایه افراد در دنیای امروز علم آنها است و باید ترتیبی فراهم کنیم تا دانش مورد نیاز مشاغل به کارکنان داده شود.
وی افزود: اگر منابع انسانی را به دو دسته مدیران و مجریان تقسیم کنیم؛ مدیران همان دانشگاهیان هستند که نقش تئوریزه کردن و فکری دارند و مجریان فارغ‏التحصیلان دبیرستانی هستند که به دانشگاه راه نیافتند و کار یدی می‏کنند.

به گفته یعقوبی یادگیری از دیدگاه یونسکو در قرن 21 به چهار بخش تقسیم می‏شود. نخست، یادگیری برای دانستن که در علوم پایه نشأت می‏گیرد (حوزه و حیطه دانش/ آگاهی). دوم، یادگیری برای انجام کار (حوزه و حیطه توانش/ مهارت)، سوم، یادگیری برای با هم زیستن (حوزه و حیطه پرورش/ بالندگی) و چهارم یادگیری برای بودن (حوزه و حیطه بینش/ چشم‏انداز).

او درباره وضعیت موجود ایران از نظر توسعه منابع انسانی گفت: توسعه منابع انسانی را با سه ویژگی دانش، تندرستی و درآمد سرانه ارزیابی می‏کنند و بنا بر آمار سال 1383 سازمان ملل متحد ایران در مرتبه 101 جهان قرار دارد.

وی در تفسیر وضعیت مطلوب یادآور شد: توسعه منابع انسانی باید به گونه‏ای برنامه ‏ریزی شود که جامعه ایرانی در رتبه مناسب ایرانیان قرار گیرد کارکنان جامعه در تمام مشاغل تخصصی، مدیریتی و اجرایی خبره بوده و پاسخگوی نیاز روز کشور باشند. کالای ایرانی در تجارت جهانی پذیرفته شده و محصولات با کیفیت و قیمت قابل قبول به جهانیان ارائه شود تا بتوانیم به صورت یک جامعه پیشرفته در جهت اجرای قانون اساسی (میثاق ایرانیان) حرکت کرده و از فعالیت‏های فردی و غیرضابطه‏ای بپرهیزیم.

یعقوبی راه رسیدن به این وضع را کاربرد نشریات در آموزش و توسعه منابع انسانی، آموزش مدیران و متخصصان بر اساس نیاز روز مشاغل سازمان‏ها و تعیین ساختار سازمان استاندارد (به منظور تعیین مشاغل موردنیاز کشور) دانست.

وی در ادامه به بررسی و تفسیر تاریخچه توسعه منابع انسانی (ISD) که در نیروی هوایی آمریکا به کار گرفته شده، پرداخت و چنین مدلی را که بر مبنای اصل آموزش به افراد بر اساس نیاز شغلی شکل گرفته الگوی مناسبی برای آموزش نیروی انسانی علاقمند در ایران معرفی کرد.

 

• < قبلی
• بعدی >