بنیامین صادقی*

نشست «غایبان بزرگ پروسه صلح» و رونمایی از کتاب «فرهنگ صلح، چشم‌انداز زنانه» به همت گروه علمی تخصصی جامعه شناسی صلح انجمن جامعه شناسی ایران و با حضور دکتر علی ملک پور، مژگان دستوری و دکتر حامی غیاثی رضوی روز سه‌ شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۶ در سالن کنفرانس انجمن جامعه شناسی ایران برگزار شد.

نگاهی به مولفه های فرهنگ صلح، غیبت زنان از پروسه صلح و نبود مادران در جریان گفت و گوهای صلح از جمله موضوع هایی بود که درنشست «غایبان بزرگ پروسه صلح» مطرح شد. در این جلسه هم چنین از «کتاب فرهنگ صلح، چشم انداز زنانه» که با همکاری کار گروه ترجمه گروه صلح انجمن جامعه شناسی ایران ترجمه شد رونمایی گردید و در پایان جلسه در زمینه مولفه های فرهنگ صلح، ارتباط ادیان با صلح، حاضران و غایبان فرهنگ صلح و نقش تاثیرگذار زنان در مقوله صلح سازی بحث و تبادل نظر صورت گرفت.

غایبان پروسه صلح

مولفه های فرهنگ صلح

در ابتدای نشست دکتر حسن امیدوار (دبیر گروه جامعه شناسی صلح) مولفه های اصلی فرهنگ صلح بیان کرد و گفت: نقش زنان در سیاست و تصمیم گیری های کلان، مفهوم امید وامیدواری به آینده در جامعه، مفهوم عشق و شادی، احترام به حقوق همه انسانها، عدالت و رفع تبعیض ها، مشارکت و همکاری، تکثرگرایی، گفتگو و انتقاد پذیری، توسعه و رفاه مردم، افزایش درک و فهم متقابل، ترویج تساهل و مدارا از جمله مولفه های اصلی فرهنگ صلح هستند.

غایبان صلح

دکتر علی ملک پور (عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی رودهن) هم از غایبین پروسه صلح سخن گفت و افزود: پیامبران همیشه مبشران ایمان بوده اند و هیچ پیامبری جنگ را تبلیغ و تقدیس نکرده و جنگ جویان را بر صدر ننشانده و همه آموزه های دینی آنان در زمینه صلح و آرامش بوده است. بنابراین برای رسیدن به فرهنگ صلح در دنیای امروز، نیاز به بازگشت به سه گروه غایب یعنی پیام پیامبران الهی، زنان و کودکان داریم. در واقع نسل آینده ما مفهوم صلح را باید در مهدکودک و خانه یاد بگیرد نه این که تازه بخواهد در دانشگاه و رشته های تخصصی به آن بپردازد.

نبود مادران در گفتگوهای صلح آمیز جهانی

دکتر حامی غیاثی رضوی (پژوهشگر علم و فلسفه) نیز در ادامه گفت: در قرن ٢١ به بزرگترین مساله تاریخ یعنی صلح نیاز داریم و می بینیم که روز به روز به دموکراتیزه شدن جامعه نزدیک شده و به سمت عدالت و مشارکت مردمی حرکت می کنیم. به اعتقاد من انقلاب صنعتی چهارم و تلفیق تکنولوژی های مختلف در دهکده جهانی است که باعث شده به صلح جهانی فکر کنیم. از طرفی غایبان بزرگ پروسه صلح را نبود روحیه تحمل و مدارا، فقدان زبان مشترک جهانی و تفکر سیستمی، فقدان تعلیم و تربیت جهانی و فضایل انسانی، فقدان درک همبستگی و علمی که به صلح جهانی کمک کند و در آخر عدم حضور زنان و خصوصا مادران باید دانست چون اگر مادران در عرصه های بین المللی و جهانی و پارلمان ها در گفتگوهای صلح حضور داشته باشند، بسیار می توانند در انتقال مفاهیم صلح مؤثر باشند.

نگاه جنسیتی به فرهنگ صلح و جنگ

مژگان دستوری (پژوهشگر و ناشر در حوزه صلح) ضمن رونمایی و معرفی کتاب «فرهنگ صلح، چشم انداز زنانه» در مورد نقش زنان در ترویج فرهنگ صلح سازی در جامعه به سخنرانی پرداخت و گفت: کتاب «فرهنگ صلح و چشم انداز زنانه» مجموعه مقالاتی است که است که توسط نویسندگان زن با این هدف که چشم انداز زنان در زمینه صلح وارد برنامه های نظری و عملی سازمان ملل شود، نوشته شده که ما این کتاب را با همکاری کارگروه صلح انجمن جامعه شناسی ایران ترجمه کردیم و به کسانی که در حوزه مطالعات زنان تخصص و علاقه دارند پیشنهاد می دهم آن را مطالعه کنند، خصوصا بخش انتهایی آن را که در مورد تجربیات زنان حتی زنان خانه دار نوشته شده که برای اثرگذاری در فرآیند صلح سازی چه تکنیک هایی را می توانند مورد  استفاده قرار دهند که در خاتمه جنگ ها موثر باشد. از طرفی اصولا صلح را امری زنانه و خشونت و جنگ را مردانه تلقی می کنند و شاید دلیل این که صلح را امری زنانه دانسته اند به دلیل توجه صرف به نقش مادرانه و مراقبتی زنان باشد و همین این باعث شده زنان در برهه هایی از تاریخ در حاشیه تصمیم گیری ها و سیاستگذاری ها قرار گیرند درحالیکه آنها در کنار نقش های جنسیتی خود در خانه، تغییرات اجتماعی را حس می کنند و از این طریق مهارت هایی مانند انعطاف، همدلی و مشارکت را کسب می کنند که اتفاقا این مولفه ها در رسیدن جامعه به فرآیند صلح بسیار کمک کننده است.

 

 *تهیه گزارش