انجمن بین المللی پیش گیری از خودکشی، که یک سازمان غیرانتفاعی وابسته به سازمان بهداشت جهانی است، روز دهم سپتامبر( مصادف با نوزدهم شهریور) را به عنوان روز جهانی پیش گیری از خودکشی نام گذاری کرده است و هر سال به همین مناسبت، بیانیه ای را منتشر می کند و افراد و سازمان هایی که دغدغه جان انسان ها را دارند، به فعالیت و مشارکت در امر عظیم پیش گیری از خودکشی فرامی خواند. 

آنچه از نظر خوانندگان گرامی می گذرد، ترجمه خلاصه ای از بیانیه انجمن در سال جاری میلادی(2015) است.

دستگیری از کسانی که در معرض خطر خودکشی هستند.

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی با عنوان « پیش گیری از خودکشی: یک الزام جهانی» که اخیراً منتشر شد، سالانه بیش از هشت صد هزار نفر در جهان بر اثر خودکشی می میرند. گزارش مذکور خاطرنشان می کند که این برآورد محتاطانه است زیرا تعداد واقعی خودکشی ها به دلیل داغ ننگ مرتبط با خودکشی، نبود رویه های قابل اعتماد ثبت مرگ و ممنوعیت های مذهبی و قانونی علیه خودکشی در برخی کشورها، احتمالاً بیش از این رقم است.

ما نمی توانیم رقم واقعی خودکشی ها را دقیقاً تعیین کنیم اما می دانیم که هر خودکشی فی نفسه از دست رفتن تراژیک زندگی است. دشوار بتوان درد روان شناختی شدیدی را در تصور آورد که افراد را به آنجا می رساند که خودکشی را تنها راه موجود بپندارند. دست گیری از کسانی که با این درد دست و پنجه نرم می کنند، می تواند حائز اهمیت باشد. « پیش­گیری از خودکشی: دستگیری از انسان ها و نجات جان آن­ها»، درون مایه مراسم روز جهانی پیش گیری از خودکشی در سال 2015 است. مراسم روز جهانی پیشگیری از خودکشی از سال 2003 تاکنون هر سال در دهم سپتامبر برگزار شده است. وظیفه مراسم مذکور آن است که افراد و سازمان ها را به اقدام در راستای پیش گیری از خودکشی فرابخواند. این مضمون، همه ما را به تأمل در نقشی وا می دارد که ابراز حمایت می تواند در مبارزه با خودکشی ایفا کند.

عمل ابراز توجه و حمایت نسبت به کسانی که در مقابل خودکشی آسیب پذیر هستند، می­توانند نتیجه بازی را عوض کند. جویای حال آنها شدن؛ گوش فرادان بی طرفانه به حرف هایی که برای گفتن دارند، و آگاه کردن آن ها از نگرانی تان؛ همه می تواند تأثیر قابل توجهی داشته باشند. انزوا باعث افزایش خطر خودکشی می شود و برعکس، داشتن روابط اجتماعی قوی، یک عامل محافظت کننده در مقابل خودکشی است.

دستگیری از کسانی که به واسطه خودکشی داغدار شده اند.

خودکشی برای خانواده ها، دوستان و اعضای اجتماع خسارت بار است. این قبیل افراد ممکن است دامنه کاملی از هیجان ها؛ از قبیل اندوه، خشم، احساس گناه، بی باوری، و خودمقصرپنداری را تجربه کنند. آن ها ممکن است ندانند که می توانند دیگران را در این هیجان های طاقت فرسا شریک کنند. بنابراین، دست گیری از افرادی که کسی را بر اثر خودکشی از دست داده اند، بسیار حائز اهمیت است.

داغ ننگ مربوط به خودکشی موجب می شود کسانی که بر اثر خودکشی داغدار شده اند، اغلب متفاوت از کسانی پنداشته شوند که یکی از اعضای خانواده شان را به واسطه دیگر علت های مرگ از دست داده اند. داغ دیدگان ممکن است احساس کنند افرادی که نمی دانند چگونه موضوع را مطرح کنند یا همدردی شان را ابراز کنند، از آنها دوری می کنند. یا ممکن است صرفاً احساس کنند که دیگران، شدت واکنش های هیجانی آنها نسبت به مرگ فرد مورد علاقه شان را درک نمی کنند.

بازهم، یک رهیافت فعالانه و گوش سپردن همدلانه و غیرجانبدارانه می تواند بسیار اثرگذار باشد. دادن فرصت گفتگو درباره ضایعه شان، به زبان خودشان و در فرصت مناسب می تواند گرانبها ترین هدیه برای کسانی باشد که به واسطه خودکشی داغدار شده اند. فراهم کردن امکان ابراز احساسات می تواند برای آن­ ها روان­ پالا (cathartic) باشد و می تواند به آن ها در فاصله گرفتن از غم و اندوه کمک کند. آغاز کردن گفتگو ممکن است دشوار باشد اما بی تردید ارزش مند خواهد بود.

کمک به افراد در راستای دسترسی به خدمات مناسب

حمایت دوستان و بستگان اگرچه برای افراد واقع در معرض خطر خودکشی و آنانی که کسی را به واسطه خودکشی از دست داده اند، اهمیت زیادی دارد اما همیشه کافی نیست. در اغلب موارد، کمک های رسمی نیز ضروری است. این نوع کمک می تواند شکل های بسیاری به خود بگیرد و می تواند از کشوری به کشور دیگر تفاوت بپذیرد. در کشورهای پردرآمد، این کمک می تواند دربرگیرنده خدمات بهداشت روانی تخصصی و ارائه کمک های اولیه باشد و همچنین می تواند دامنه ای از سازمان های اجتماعی و گروه های همیاری و خودیاری را دربرگیرد که کمک های بالینی ارائه می کنند. خدمات بالینی در کشورهای دارای درآمد متوسط و کم، به سهولت قابل دسترسی نیست و به سازمان های اجتماعی، بسیار تکیه می شود. بخشی از کمک به افراد آسیب پذیر می تواند متضمن کمک به آنها در راستای دسترسی به خدمات مناسب باشد.

کمک به اجتماع پیش گیری از خودکشی

افراد و سازمان های زیادی در سرتاسر کره زمین، مشغول فعالیت برای پیش گیری از خودکشی هستند. ما می توانیم چیزهایی را از یکدیگر بیاموزیم و قرائنی را که زیربنای مداخله های اثربخش هستند، تقویت کنیم. کمک به کسانی که در این زمینه فعالیت می کنند، احتمال موفقیت تلاش های دسته جمعی ما را در راستای کاهش تعداد مرگ های ناشی از خودکشی افزایش می دهد.

در دهم سپتامبر به جمع کسانی ملحق شوید که در راستای تحقق هدف پیش گیری از خودکشی فعالیت می کنند؛ در احوال کسانی بررسی کنید که دغدغه شان را دارید؛ به آنچه می گویند، گوش فرادهید؛ و مهربانی و پشتیبانی تان را به آن ها نشان دهید. راه های پیوستن به افرادی را بررسی کنید که برای پیش گیری از خودکشی در اجتماع تان، کشورتان یا در سطح بین المللی تلاش می کنند. حمایت خودتان را با سازمان دهی یا مشارکت در فعالیت های روز جهانی پیش گیری از خودکشی در منطقه تان، ویا پیوستن به حلقه انجمن بین المللی پیشگیری از خودکشی در سرتاسر کره زمین نشان دهید.

لطفاً دستگیری کنید و جان انسان ها را نجات دهید.

 (بیانیه انجمن بین المللی پیش گیری از خودکشی)

ترجمه: علی موسی نژاد*

Source:https://www.iasp.info

*عضو هیئت علمی دانشگاه ازاد اسلامی واحد ایلام