نشست تخصصی حلقه مطالعاتی مسائل اجتماعی زنان انجمن جامعه شناسی ایران، با عنوان «چالش های ورزش زنان در ایران» با حضور بیتا مدنی (پژوهشگر حوزه جنسیت و دکتری جامعه شناسی فرهنگی)، سعیده علی (کاپیتان تیم ملی بسکتبال ایران) و فاطمه سعیدخواه (عضو حلقه مطالعاتی مسائل اجتماعی زنان و کارشناس حقوق) روز شنبه 9 تیرماه 1397 در سالن انجمن جامعه شناسی ایران برگزار شد.

در ابتدای جلسه متن یادبودی درباره دکتر محمد امین قانعی راد (رئیس سابق انجمن جامعه شناسی ایران) که در ۲۴ خرداد ماه ۱۳۹۷ درگذشت، از طرف یکی از اعضای حلقه مطالعاتی مسائل اجتماعی زنان خوانده شد. ایشان از فعالیت این حلقه مطالعاتی حمایت کرد و در دوره ریاست وی در انجمن این حلقه توسط ایشان تاسیس شد و همواره تأکید برطرح دیدگاه‌های جوانان و دانشجویانی از رشته های مختلف دراین حلقه داشت.

بیتا مدنی: امروزه در عرصه ورزش، زنان دربرابر فشار احکام بدنه سنتی فقه، فرهنگ پدرسالاری حاکم بر جامعه، دست به کنش سازی می زنند

بیتا مدنی با گرامی داشت یاد شادروان دکتر قانعی راد، ضمن بیان مختصری از بنیانهای معرفت شناختی نظری پارادایم تفسیری، بر فهم مشترک آن دسته از اعیان اجتماعی در امر ورزشی تأکید کرد که توسط کنشگران اجتماعی این عرصه، یعنی خود زنان دست یافتنی و مبنای کنش سازی می شود.

او با اشاره به قضیه سوم کنش بلومر یا قضیه تفسیر، شرح داد: در برابر فشار ساخت اجتماعی سرسختی که امروزه در عرصه ورزش زنان شاهد آن هستیم، زنان نشان داده اند که به واکنش‌های آنی و لحظه ای متوسل نمی شوند بلکه طی فرایندی از تفسیر در برابر تعین ساخت اجتماعی، دقیقاَ در بزنگاه‌هایی سرنوشت ساز، در برابر فشار احکام بدنه سنتی فقه، نا آمادگی زیرساخت‌ها، تنگ نظری‌های مالی و اداری، فرهنگ پدرسالاری حاکم بر جامعه، دست به کنش سازی یا برسازی کنش می زنند. این تفسیر دیگر یک واکنش روانی نیست بلکه خود یک کنش تازه اجتماعی و مبتنی بر فهم و تحلیل موقعیت است، و به همان شیوه ای رخ می دهد که جرج هربرت مید، بنیانگذار مکتب کنش متقابل گرایی نمادی در نظریه نقش گیری خود با تفکیک بین ایفای نقش یا بازی نقش از نقش گیری یا گرفتن نقش، شرح و بسط داده است. چنین کنشی ظرفیت در هم تنیدگی و پیوستگی دارد و جامعه چیزی نیست مگر مجموعه ای از همین کنش‌های پیوسته.

دبیر گروه جامعه شناسی ورزش انجمن جامعه شناسی ایران با ذکر مصادیقی عینی از زن ایرانی قهرمان ورزشی، مربی یا داور، کارشناس، مفسر یا تحلیل‌گر ورزشی، مدیر اداره تربیت بدنی یا رئیس فدراسیون، زن عکاس و خبرنگار ورزشی و ... در فرایند نقش گیری، به دوگانه های دکارتی فلسفه غرب اشاره کرد که سایه سنگین خود را به پهنای تاریخ و گستره جغرافیا بر ورزش زنان انداخته و مانع و رادع می شود.

او با توجه به الگوهای کلیشه ای فرهنگ پاتریارکی که پشت همه آنها سه تصویر کلی از زن می دهد،این سه الگو را «لطیفه، ضعیفه، لکاته» برشمرد و گفت: با کمی دقت نظر آشکار می شود که در پس هر گزاره ای که توجیهی است برای محدودسازی کنش اجتماعی زنان در امر ورزشی، یکی از این سه تصویر نهفته است.

این تحلیل‌گر جامعه شناسی تفسیری سپس بر مبنای نگاه تفهم گرای ماکس وبر، تحلیل عنصری از ساخت اجتماعی ارائه داد و افزود: صورت نیل کنشگران و دست اندرکاران امر ورزشی به فهم مشترک، در چارچوبی نو از گفتمان کنش متقابل نمادی، این امر می تواند نویدبخش حل و فصل چالش های زنان در حوزه ورزش باشد. هم فراخوانی پاره های ذهنی و عینی در عناصری چون اقتصاد، دین، عناصر حقوقی، عناصر گفتمان بین بخش سخنگویان سنت و مطالبه گران مدرنیته، عناصر تنانه و زنانه، سیاست و حوزه قدرت تجلی یابد.

دکتر مدنی در پایان رویکرد تفسیرگرایی آمریکایی را از این رو به حال ورزش کشور مفید دانست که می تواند چشم اندازی را برای مدیران و تصمیم سازان فراهم کند تا به مدد آن، فهم خود را به فهم بدنه جامعه و مطالبات ورزشی روزافزون زنان جامعه، نزدیک تر کرده از دامن زدن به شکاف نابرابری‌های جنسیتی دور شوند. این فهم مشترک می تواند زمینه ساز آرامش و انباشت اعتماد به عنوان سرمایه اجتماعی در میان آحاد مردم شود. در این راستا همگان، اعم از پژوهشگر حوزه آکادمیا تا کنشگر حوزه ورزش، نماینده مردم در عرصه قانونگذاری و هر که خود را مدعی دلسوز می داند که نه تنها مسئولیت، بلکه اثرگذاری دارد.

سعیده علی: زن بودن و ورزشکار بودن در این کشور سخت است و مدام باید خودت را ثابت کنی

بازیکن تیم ملی بسکتبال زنان و کاپیتان تیم ملی گفت: اخیراَ اتفاقات خوبی افتاده است و حجاب اسلامی ما بعد از 40 سال توسط فیبا تأیید شد و توانستیم در میادین برای مسابقه حضور پیدا کنیم و این امر از سویی هم ناراحت کننده است چرا که در بهترین سال های جوانی خود نتوانستیم این تجربه را داشته باشیم.

سعیده علی ادامه داد: چند وقت پیش در یک رسانه پیام ها را می خواندم که گفته شده بود که اصلاَ چه معنایی دارد زنان ورزش می کنند؟. در واقع به نظر من در میان مردان هم لازم است این فرهنگ درونی شود و شاید یکی از دلایلی که این حق از زنان گرفته شده است همین است که مسئولین بر سرکار، مردان هستند و چون تجربه من است می گویم: واقعا گاهی به دلیل اینکه مسئول فدراسیون ما مردان بوده اند اهمیتی به ورزش زنان داده نشده است.

این ورزشکار گفت: درباره مسأله زنانه و مردانه کردن ورزش موضوع واقعاَ خنده دار می شود. چون زنان و مردان نسبت به خودشان سنجیده می شوند و اصلاَ نباید این قیاس وجود داشته باشد. همچنین درباره اسپانسرها هم مشکلاتی وجود دارد که از ورزش بانوان حمایت نمی‌کنند. شاید من بیشترین درآمد را در میان زنان بسکتبال داشته باشم. اما بازهم به سختی با این درآمد می شود یک زندگی را گذراند.

سعیده علی درباره حجاب و لباس زنان ورزشکار گفت: ما40سال پشت درهای بسته بودیم. ده - دوازده سال است که ما تمرین میکردیم ولی هیچ بازی رسمی در سطح جهانی نداشتیم. اما تمرین می کردیم. من در دوازده سالی که در تیم ملی هستم کلاَ دوبار مسابقه دادم. اما وقتی عشق باشد اینقدر می جنگیم و فشار میاوریم تا به نتیجه برسد. تایید لباس ما موضوع جالبی بود. یک مربی روزی به من و همبازیم گفت: مسلبقه ای در ترکمنستان است که تا الان کسی از ایران شرکت نکرده و من اسپانسر پیدا کردم که شما به این تورنمت رسمی بروید. اما فدراسیون به مربی گفت اصلا هیچ نوع ساپورت مالی از تیم ملی زنان نخواهد شد. در نهایت ما با اسپانسر شخصی رفتیم اما وقتی برگشتیم، فدراسیون می‌خواست به دلیل اینکه ما به طور مجزا به آنجا رفته بودیم ما را محروم کند. در نهایت جریان حجاب هم آنجا جرقه خورد و من فکر می کنم که 6ماه بعد حجاب بسکتبال ما تایید شد. ما و بقیه گروه از آن موقع تلاش کردیم که فشار بیاوریم و لباس خاص خود را تایید کنیم که در نهایت موفق شدیم.

کاپیتان تیم ملی بسکتبال بیان کرد: زن بودن و ورزشکار بودن در این کشور سخت است چون دائم باید تلاش کنی، انرژی بگذاری و ثابت کنی که نه تنها ضعیف نیستم، گاهی قویتر هستم. خیلی از هم تیمی های من در سن کم از ورزش حرفه ای خداحافظی کردند چون هیچ حمایتی از آنان نشد و محبور شدند. اما مشکلات معیشتی به هرحال زنان را تحت فشار می گذارد.

او اضافه کرد: همچنین عدم پوشش خبری جذابیتی برای اسپانسرها نمی گذارد که زنان را حمایت کنند. من چون خودم تجربه کردم می گویم که زنان گاهی رنکینگ بالاتر در ورزش دارند. مثلاَ در تیمی که من هستم فعلا ما رنگینگ 11 جهان هستیم در حالیکه مردان رتبه 73 جهان هستند. به هرحال اینها همه به دلیل عدم پوشش خبری و وعدم توجه مسئولان واسپانسرها است که سبب شده کسی از جایگاه ورزش بسکتبال زنان در جهان خبر نداشته باشد. من در دوره مقدماتی مسابقات جهانی فیلیپین جزو دهمین بازیکن امتیازآور در مسابقات شدم اما کسی خبردار نشد در حالی که اگر ورزشکار مرد بود اینگونه نبود.

همچنین سعیده علی درباره حمایت خانواده اش گفت: من در یک خانواده اهل ورزش زندگی می‌کنم اگرچه حرفه ای نبودند ولی از من حمایت کردند. اما کسانی را می شناسم که بازیکن تیم ملی هستند و پدرشان اجازه نمی دهد که اردو بیایند. اینها مشکلات خاص ورزش زنان است.

در پایان او گفت: من امیدوارم خیلی زود این مشکلات برطرف شود و زنان و ورزشکاران زن بتوانند به حق شان که از آن محروم هستند، برسند.

فاطمه سعیدخواه: ضعف در قانونگذاری و نبود قانونی جامع جهت پیشبرد اهداف ورزش زنان و توسعه آن خود سبب ایجاد موانع و مشکلات بیشتری خواهد شد

فاطمه سعیدخواه نیز چالش های ورزش زنان و ورزشکاران زن را بیان نمود و گفت: حضور و فعالیت زنان در ورزش علاوه بر آثار مثبتی که برای زنان دارد مانند؛ مطرح شدن زنان در جامعه، از بین بردن کلیشه های جنسیتی و... یکی از ابزارهای قوی، برای نفوذ به لایه های قدرت سیاسی ـ اجتماعی و اقتصادی است و تقویت حضور زنان می‌تواند سبب توسعه این قدرت شود. با این وجود همچنان در زمینه ورزش علی الخصوص ورزش حرفه ای زنان، با محدودیت ها و تبعیض های بسیاری مواجه ایم. تبعیض در ورزش نمایشی از نابرابری تاریخی روابط قدرت میان زنان و مردان است که در نتیجه زنان را در موقعیت های فرودست در مقایسه با مردان قرار می‌دهد.

وی گفت: ورزشکار حرفه ای به عنوان یکی از منابع انسانی، نقش مهمی در پیشرفت و تحول جامعه دارد و بایستی شرایط و امکانات برای ورزش وی به مثابه یک شغل فراهم باشد. اما در خصوص ورزشکاران حرفه ای زن چالش های متفاوتی نسبت به مردان وجود دارد و این موانع و مشکلات با وجود افتخارات کسب شده زیادی برای ورزش زنان همچنان مورد بی توجهی مسئولین قرار گرفته و از طرفی سبب عدم مشارکت جدی زنان در ورزش حرفه ای و دلسردی ورزشکاران حرفه ای شده است. این چالش ها و موانع در ورزش زنان سبب شده پتانسیل، استعداد و توان ورزشکاران زن آنچنان که باید به شکوفایی نرسیده که این امر در موفقیت آنان تاثیرگذار است.

این عضو حلقه زنان در ادامه به بیان این موانع و چالش ها پرداخت و گفت: در نظام حقوقی کشور ما، قانونی یکپارچه و همه شمول در خصوص ورزش و به تبع آن ورزش زنان که توسط قوه مقننه تدوین شده و دارای ضمانت اجرای مؤثری باشد، وجود ندارد. تنها در بند 3 اصل سوم قانونی اساسی این امر ذکر شده است. این اصل و دو بند آن تنها مستند قانونی در حوزه ورزش و تآکید به رفع هرگونه نابرابری و تبعیض با توجه به بند 9 آن است. با وجود اینکه در قانون اساسی دولت موظف به بکارگیری همه امکانات خود در امر ورزش شده است و کلمه تربیت بدنی در عرض آموزش و پرورش آمده است، که این امر نشان دهنده اهمیت زیاد ورزش در نظر قانونگذار و دارای ارزشی برابر با آموزش و پرورش است اما قانونی در راستای دستیابی به اهداف قانون اساسی، مشخص کردن وظایف و صلاحیت نهادهای ورزشی، ایجاد مکانیزم هایی برای رشد گسترش ورزش، حمایت از ورزشکاران، رفع تبعیض ها و توجه به ظرفیت ورزش زنان و... تدوین نشده است. البته جز لایحه اهداف، وظایف و اختیارات وزارت ورزش و جوانان نیز با این که بیش از 6 سال از تشکیل وزارت ورزش و جوانان گذشته است، هنوز تصویب نشده است.

این سخنران در ادامه قانون تربیت بدنی و ورزش کشور افغانستان را که به تأسی از قانون اساسی این کشور تدوین شده است و فصل جداگانه ای تحت عنوان ورزش زنان را دربرمی‌گیرد را بررسی نمود و گفت: در سیستم قانونگذاری ایران جای قانون مدون و یکپارچه در خصوص ورزش زنان در راستای رفع تبعیض و حمایت از ورزشکاران زن، که داری ضمانت اجرا باشد(ابزاری که اجرای مؤثر قوانین را تضمین می کند)، خالی است و هرچه است شامل آیین نامه ها و مصوبات فدراسیون هاست که از اعمال سلیقه به دور نیست، که بازهم در این موارد ما شاهد مصوبه /دستورالعملی مدون و همه شمول در خصوص ورزش زنان و زنان ورزشکار حتی به صورت تخصصی در هر فدراسیون نیستیم.

وی افزود: از جمله عملکرد دولت در خصوص تدوین قانونی در حیطه ورزش زنان می‌توان به مواردی مانند مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی تحت عنوان «‌درباره سیاست‌های فرهنگی- اجتماعی ورزش زنان کشور» و نیز لایحه اهداف، وظایف و اختیارات وزارت ورزش و جوانان که دارای 9 ماده و چهار تبصره است، اشاره کرد. لایحه مذکور تحت بررسی در مجلس است و هنوز به تصویب نرسیده است و البته به طور تخصصی در زمینه ورزش تدوین نشده و دربرگیرنده قانونگذاری در حوزه مسائل جوانان نیزهست و همچنان مسئله ورزش زنان مغفول مانده است به طوریکه در نظریه کارشناسی کمیته ورزش کمیسیون فرهنگی مجلس بیان شده است: عبارت «توسعه و تقویت ورزش بانوان» به بند الف ماده 3(اهداف تشکیل وزارت) و عبارت «اقداممقتضيدرراستايتوسعهورزشهمگاني،حرفه ايوقهرمانيورزشبانوانكشور» به بند الف ماده 4(وظایف و اختیارات) الحاق شود. همچنین در ترجمه فارسی منشور تربیت بدنی و ورزش یونسکو 2015 که توسط وزیر ورزش و جوانان رونمایی شد به ایجاد فرصت های برابر در سطوح نظارتی و تصمیم گیری در ورزش و فرصت های فراگیر، مناسب در ورزش برای همه زنان در بندهای 3 و 4 ماده 1 اشاره شده است. این منشور توسط اعضای یونسکو که ایران هم عضوی از آن است امضاء شده اما فاقد ضمانت اجرای حقوقی و الزام آوری است و نیازی به تصویب آن در قوه مقننه نمی باشد.

سعیدخواه گفت: ضعف در قانونگذاری و نبود قانونی جامع جهت پیشبرد اهداف ورزش زنان و توسعه آن خود سبب ایجاد موانع و مشکلات بیشتری خواهد شد. یکی از این مواردی اخیراَ با آن مواجه شدیم و اهمیت بسیاری داشت مسئله حق خروج از کشور زنان است. که براساس ماده 18 قانون گذرنامه زنان متاهل برای کسب گذرنامه نیاز به موافقت کتبی همسر خود دارند و همچنین در ماده 19 همین قانون کسانی که به موجب ماده 18 صدور گذرنامه موکول به اجازه آنان است ‌از اجازه خود عدول کنند ازخروج دارنده گذرنامه جلوگیری و گذرنامه تا رفع مانع ضبط خواهد شد. می‌توان به مشکل خروج زهرا نعمتی از کشور اشاره کرد که با رایزنی ‌های صورت گرفته از سوی رئیس کمیته‌ ملی پارالمپیک مشکل خروج این ورزشکار از کشور به طور ویژه حل شد یا نیلوفر اردلان کاپیتان تیم ملی فوتسال که از مسابقات آسیایی به این دلیل بازماند. طیبه سیاوشی نماینده مجلس ایران در این زمینه گفته بود که « تعدادی از همسران زنان ورزشکار با سوء استفاده از این حق اقدام به گرفتن مبالغی از فدراسیون های ورزشی برای صدور اجازه خروج از کشور همسرانشان کرده اند». وی همچنین گفته است که «وزارت ورزش به بنده گفته است که ما از این موارد زیاد داشتیم». در حالی که زنان متاهل ورزشکار ما با این مشکل قانونی روبه رو هستند، مسئله سربازی و خروج از کشور بازیکنان ملی پوش مشمول سربازی، که اینها نیز مشمول همان ماده 18 گذرنامه بوده (بند 2 ماده: مشمولین وظیفه عمومی با اجازه کتبی اداره وظیفه عمومی) با رضایت ستاد مشترک نیروهای مسلح و تربیت بدنی نیرو های مسلح همواره قابل حل بوده و در مواردی فدراسیون فوتبال با هماهنگی نیروهای انتظامی اجازه خروج از کشور برخی از ملی پوشان را صادر کرده است و ما نه دیده و نه شنیدیم که مرد ورزشکاری به دلیل مشکل سربازی از شرکت در مسابقات بین المللی بازماند.

اما در خصوص مسئله خروج از کشور زنان مشکل همواره فراتر از اینها بود. به طوری که برای رفع آن، طرح اصلاح قانون گذرنامه در راستای تسهیل امکان خروج زنان از کشور در شرایط اضطرار با قید دو فوریت در تیرماه سال 96 تقدیم هیأت رئیسه مجلس شده است. این طرح اصلاح جزئی بر بند 3 ماده 18 قانون گذرنامه و در واقع الحاق یک تبصره به این بند است که بر اساس آن در صورت اجازه ندادن همسر برای خروج از کشور دستگاه ذی ربط (دادستان) اجازه خروج زنان نخبه فرهنگی، ورزشی، اقتصادی و سیاسی را ظرف 72 ساعت صادر خواهد کرد. متن تبصره به این شرح است: حج تمتع، شرکت در مسابقات ورزشی، المپیادها و مسابقات و همایش های علمی، فرهنگی و اقتصادی به نمایندگی ازطرف جمهوری اسلامی ایران با تایید مراجع ذی ربط جزء موارد اضطراری محسوب می شود. ذی نفع حق دارد به تصمیم دادستان ظرف ده روز پس از ابلاغ به مرجع صالح اعتراض نماید. در ضمیمه نظراداره کل تدوین قوانین، ایرادی به طرح گرفته شده که با خروج موارد تبصره از عنوان «اضطرار»، مانع اعمال نظر سلیقه ای قاضی در خصوص احراز شرایط اضطراری ، که گاها می تواند آن را اضطراری ندانسته و حکم خروج از کشور صادر نشود، شده است. این نظر بدین شرح است : «موارد اضطراری در ادبیات حقوقی تعریف خاص و شرایط مشخص دارد. بنابراین قانون گذار نمیتواند حج تمتع یا شرکت در مسابقات ورزشی را از موارد اضطرار دانسته اما می تواند موارد مذکور را ازحکم اصلی بند 3 ماده 18 استثناء کند و فقط حکم دادستان را برای صدور گذرنامه کافی بداند». این طرح همچنان در مجلس در حال بررسی است و در صحن علنی به رای گذاشته نشده و به تصویب نرسیده در نتیجه مشکل در خصوص مسئله خروج زنان همچنان پا برجا بوده و زنان متاهل نبایست از شرط نمودن حق خروج از کشور ضمن عقد ازدواج و تنظیم وکالت نامه خروج از کشور غافل بمانند.

وی همچنین گفت: مشکلات قانونی فقط در سطح داخلی نیست. در عرصه بین المللی و فدراسیون های جهانی ورزشی ها نیز قوانین دست و پاگیری برای ورزشکاران زن وجود دارد که بایستی این موارد نیز، از آنجایی که یکی از حقوق لازم بشری دسترسی همگان به همه امکانات از جمله ورزش به صورت برابر است، رفع شود. کما اینکه گام های مثبتی در این زمینه برداشته شده است مانند؛ قانون ممنوعیت حجاب در ورزش وزنه برداری که در سال 2011 قانون آن تغییر کرد تا زنان مسلمان نیز بتوانند در مسابقات بین المللی شرکت کنند. همچنین در رشته کشتی، پوشش زنان ورزشکار پس از مدت ها پیگیری از طرف فدراسیون کشتی ایران، به تصویب هیات رئیسه اتحادیه جهانی رسید و تیم ملی کشتی زنان نیز توانست وارد رقابت های بین المللی شود. در بسکتبال نیز اردیبهشت ماه 96 فیبا دستور لغو ممنوعیت حجاب را صادر کرد.

او اضافه کرد: یکی دیگر از قوانین تبعیض آمیز، قوانین مربوط به میزان تستسترون مجاز زنان ورزشکاراست که توسط کمیته ملی المپیک تصویب شد. بر اساس این قانون از ورزشکاران تست تعیین میزان آندرژون گرفته می‌شود که این امر گاهی اوقات موجب منع و ایجاد مشکلاتی برای حضور افراد دارای تیپ های مختلف جنسی/جنسیتی ورزشکار می شود. در فدراسیون جهانی دو و میدانی نیز اخیراَ قانونی در این خصوص به تصویب رسیده است که در نوامبر 2018 به اجرا در می آید. بر اساس این قانون برای واجد الشرایط بودن، تستسترون ورزشکاران زن بایستی به میزان مشخصی باشد و کسانی که دارای رشد جنسی متفاوتی باشند برای شرکت در مسابقات بایستی از هر راه ممکن پزشکی میزان تستسرون خود را زیر 5 نانومول نگه دارند. از جمله ورزشکارانی که این قانون برایش مشکل ساز بوده و بدون راهکارهای پزشکی قادر به شرکت در مسابقات نخواهد بود، کستر سمینا (قهرمان دو میدانی جهان که میان جنسی است) می باشد. وی در سال 2008 توسط فدراسیون جهان مجبور به آزمایش تایید جنسیت و به مدت یکسال از ورزش محروم شد. او در حال حاضر نیز از این قانون جدید فدراسیون جهانی به دادگاه داوری ورزش شکایت کرده است.

سخنران این نشست از مشکلات دیگر حوزه ورزش زنان را فقدان حمایت مالی مناسب دانست و گفت: به دلیل عدم پوشش خبری، ورزشکاران زن کمتر دیده می‌شوند. مثلاَ مسابقات جام باشگاه های آسیایی والیبال در دو سال گذشته برای نخستین بار از رادیو پخش شد و در نتیجه اسپانسرها علاقه ای به حمایت مالی از ورزشکاران نداشته اند. این مسئله ورزشکاران زن را با مشکلات زیادی مواجه کرده است به طوری که در بسیاری از مواقع اردوها و مسابقات را با هزینه شخصی خود شرکت می‌کنند. مثلاَ لیلا رجبی (ورزشکار پرتاب وزنه) با هزینه شخصی خود موفق به کسب سهمیه المپیک شده است و مشکلات عدیده دیگری همچون نداشتن محل تمرین مناسب، لباس مناسب، برخوداری از امکانات پزشکی و.... به همراه دارد. در جهت برطرف کردن این معضل بایستی بودجه اختصاصی به ورزش زنان و اعتبار مالی که دولت اختصاص می دهد به میزانی باشد که از محل این اعتبارات این هزینه ها انجام شود که با توجه به ظرفیت مالی دولت دستیابی به همچین امری ممکن نیست در نتیجه بایستی جهت جذب اسپانسرینگ و سرمایه گذاری خصوصی در ورزش زنان و حمایت رسانه ها از ورزش زنان و پوشش دهی خبری از مسابقات قانونگذاری صورت بگیرد.

وی در خصوص وضعیت بودجه اختصاصی به ورزش زنان در ایران بیان کرد: با توجه به تصویب ماده 109 در لایحه برنامه ششم توسعه، مبنی بر اختصاص درصدی از مالیات بر ارزش افزوده به موارد مصرح در قانون از جمله ورزش زنان، بخشی از27./.% از 9% مالیات بر ارزش افزوده به ورزش زنان اختصاص می یابد و به گفته فاطمه ذوالقدر (نماینده مجلس) این به غیر از یازده میلیارد بودجه اختصاصی به ورزش زنان است. همچنین به گفته معاون حقوقی مجلس و امور استان های وزارت ورزش و جوانان30% بودجه ادارات کل ورزش استان ها به حوزه ورزش زنان اختصاص می یابد. نظارت بر نحوه تخصیص بودجه اختصاصی زنان در فدراسیون ها به عهده معاونت توسعه ورزش بانوان وزارت ورزش و جوانان گذاشته شده است.

سعیدخواه یکی دیگر از نتایج زیان باری که از کمبود بودجه و نبود حمایت مالی مناسب حاصل می شود را کم درآمدی زنان ورزشکار دانست و گفت: یکی از اختلافات بزرگ بین مردان و زنان ورزشکار همین شرایط مالی، پاداش ها و درآمد است. برای مثال قهرمان جام جهانی 2015 فوتبال زنان 2 ملیون دلار پاداش گرفت اما مردان در جام جهانی 2014، 35 میلیون دلار پاداش گرفتند که سبب میشود زنان ورزشکار به قدری درآمد نداشته باشد که بتوانند ازپس هزینه های زندگی برآمده و در کنار آن بتوانند تمرینات ورزشی خود را با کیفیت دنبال کنند و حتی گاهی در نیمه راه به دلیل مسائل اقتصادی ورزش حرفه ای را کنار بگذارند.

وی درپایان بحث خود گفت: ورزش زنان با وجود چالش های زیادی که دارد، ظرفیت و توانایی بالای خود را به جامعه نشان داده و در رفع کلیشه های جنسیتی بسیار موثر عمل کرده است اما همچنان نیازمند اقدامات جدی در راستای زدودن محدودیت ها و موانع ورزش زنان از سوی دولت است ولی تناقض در این اقدامات، فاصله زیاد بین حرف تا عمل و اهمال ورزی موجب شده است مسأله ورزش زنان همچنان با چالش های جدی مواجه باشد.

 

• < قبلی
• بعدی >