در ادامه سلسله جلسات نمایش و نقد و بررسی کارشناسانه و میان رشته‌ای در خصوص فیلم های مستند حوزه جامعه‌شناسی پزشکی و سلامت، نشست نمایش و نقد و بررسی فیلم «من هستم» در روز سه شنبه، 17 بهمن ماه سال 1391 در محل سالن کنفرانس انجمن جامعه‌شناسی برگزار شد.

در این جلسه، امیر زبان آور (کارگردان)، خسرو منصوریان (رئیس انجمن حمایت و یاری آسیب دیدگان اجتماعی) و دکتر امید زمانی (پزشک و پژوهشگر در زمینه ایدز) و شهلا داریوشی، مشاور بیماریهای رفتاری به بررسی موضوع فیلم از منظر کارشناسی پرداختند. پس از نمایش فیلم ابتدا خسرو منصوریان به سخنرانی پرداخت و گفت : عمده فعالیت این انجمن شامل موارد زیر می‌شود:

حمایت مستمر مالی از زنانی که همسرانشان در اثر بیماری ایدز فوت شده و خود با بیماری ایدز زندگی می‌کنند و فرزند یتیم حاصل از ایدز دارند، تشکیل جلسات آموزشی و مشاوره و بازپروری روحی ایشان جهت حضور فعال در جامعه به عنوان یک شهروند عادی، فرهنگ سازی، اطلاع رسانی و اشنا نمودن مردم جامعه در زمینه بیماری ایدز، عواقب و اثار مترتب بر آن و ...

او در ارتباط با فعالیتهای این موسسه اظهار داشت: حدود هفتاد درصد مراجعین به انجمن ما را خانم‌ها تشکیل می‌دهند که برای خدمات مشاوره مراجعه می‌کنند یا صبح‌ها که اغلب شوهران آنها در خارج از منزل است تماس می‌گیرند که علت آن عدم احساس امنیت در صحبت راجع به این مسائل است. از طرفی عمده رفتار پرخطر از جانب همسران آنها انجام می‌شود. آمار مبتلایان به این ویروس در کشورهای اطراف ما نیز روند خوبی ندارد چه کشورهای شمالی همسایه ما و چه کشورهای حوزه خلیج فارس مبتلایان به ایدز را تعداد نسبتا زیادی در بر می‌گیرند. انگ اجتماعی و بی اطلاعی وقتی بین افراد رایج باشد، نتایج آن به مراتب وضعیتی بدتر از این را رقم خواهد زد. داشتن چند شریک جنسی به طور همزمان احتمال مبتلا به این ویروس را افزایش می دهد، از طرفی سازمان‌های غیر دولتی فعال دراین زمینه هم عمدتا منحل شده‌اند و اطلاع رسانی از طریق رسانه‌هایی مثل رادیو یا تلویزیون نیز به اندازه کافی انجام نمی‌شود. مهمترین عامل در افزایش این مشکلات عدم آگاهی جوانان است. ایدز، اعتیاد، فحشا، یک چرخه است که پشت سر هم می‌آید، هیچ گروهی در هیچ کشوری به اندازه جوانان نمی‌تواند درپیشگیری از آسیب‌ها و مسائل اجتماعی موثر باشد.

وی در ادامه افزود: موسسه ای که من و همکارانشان در آن فعالیت می‌کنند تنها موسسه فعال در این زمینه هست که فعالیت‌هایش شامل: کمک مالی به زنان سرپرست خانوار که از طریق همسر مبتلا به این ویروس مبتلا شده‌اند و کمک ماهیانه 100 الی250 هزار تومان به فرزندان مبتلا به این ویروس برای مخارج زندگی است.

منصوریان در ادامه سخنرانی به تغییرات روند در رابطه با پدیده روسپیگری پرداخت و گفت: زمانی که چند سال پیش تیم تحقیقاتی طرح روسپیگری در تهران و در شهر نو به مطالعه این وضعیت پرداخت متوسط سن روسپیگری 29 سال بود ولی امروزه متوسط سن روسپیگری به 14 سال رسیده است. تا چند سال پیش درصد مبتلایان به ایدز از طریق سرنگ بسیار کم و تعداد معدودی را شامل می‌شد، ولی طبق تحقیقات امروزه حدودا بیشتر از بیست درصد از این طریق آلوده می‌شوند علت آن هم این است که سن شروع رابطه جنسی به 11سالگی رسیده است.

سپس دکتر امید زمانی، پزشک، پژوهشگر و عضو گروه جامعه‌شناسی پزشکی و سلامت انجمن جامعه‌شناسی ایران نیز به بیان توضیحاتی در رابطه با بیماری ایدز پرداخت و ادامه داد: بیشتر مبتلایان به ایدز در ایران افراد تزریق کننده مواد هستند و بیشتر تزریق کنندگان نیز زندانیان مبتلا به ایدز هستند که به همسران خود نیز این ویروس را منتقل می‌کنند. طبق اخرین تحقیق انجام شده در کشور حدود 5/4 درصد تن فروشان در کشور مبتلا به این ویروس هستند.

در ادامه این نشست، امیر زبان آور، کارگردان فیلم، نظرات خود را در این خصوص مطرح کرد و خاطر نشان کرد که به علت دغدغه شخصی به سراغ این موضوع و ساختن فیلم مستند در این زمینه رفته‌ است و گفت: قرار بود ساختن این فیلم مستند در چهار استان انجام شود اما به علت مشکلات مالی فقط در تهران و کرمانشاه با نمونه افراد کمتری این فیلم ساخته شد، از آبان 83 تا مهر89 برای انجام این کار وقت صرف شده است. خود این افراد مبتلا به ایدز بیشتر از مسئولین حاضر به همکاری برای ساختن این مستند بودند.

در ادامه، حاضرین به بیان سوالات خود پرداختند. یکی از حاضرین پرسید: آیا همه فرزندان لزوما از طریق مادر مبتلا به اچ آی وی به این ویروس مبتلا می‌گردند؟ دکتر زمانی در پاسخ به این سوال اظهار داشت: اگر زایمان مادر از طریق سزارین انجام گیرد احتمال ابتلای نوزاد به ویروس کاهش می یابد، از طرفی اگر نوزادی از مادر ویروس را نگرفت باید برای سالم ماندن این نوزاد، به بچه شیر خشک داد زیرا از طریق شیر مادر احتمال انتقال ویروس وجود دارد.

سخنران چهارم نشست، شهلا داریوشی، مدیر مرکز مشاوره زنان آسیب‌پذیر، واقع در شهرک ولیعصر، در مجاورت محله یافت آباد در جنوب تهران بود. او علاوه بر معرفی خدمات مرکز مشاوره زنان آسیب پذیر ولیعصر، به ارائه آمارهایی در ارتباط با وضعیت ایدز در میان زنان و دلایل اجتماعی خطرساز این بیماری برای زنان پرداخت. مرکز ارتقای سلامت اجتماعی زنان آسیب پذیر، نهادی است که برای ارائه خدمات مختلف به منظور کنترل همه گیری اچ آی وی /ایدز در بین زنان آسیب پذیر جامعه که از گروه‌های کلیدی در معرض خطر می‌باشند، دایر شده است. خدمات مرکز از جمله مشتمل بر موارد زیر است:

1.خدمات در ارتباط و معطوف به ایجاد محیط دوستانه

2.ارائه حمایت‌های روانی – اجتماعی (مشاوره فردی، مشاوره گروهی، حرفه آموزی، خدمات مددکاری و ...)

3.تامین خدمات بهداشتی مرتبط با مصرف مواد (آموزش‌های مرتبط، خدمات سرنگ و سوزن، توزیع و جمع آوری و معدوم سازی وسایل تزریق و زباله‌های آلوده، درمان نگهدارنده با متادون، درمان وابستگی به مواد در فرزندان مراجعه کنندگان، فوریت‌های پزشکی، پیشگیری پس از مواجهه)

4.ارائه خدمات بهداشتی خاص زنان (آموزش بهداشت باروری و جنسی، مراقبت در قبالِ و درمان بیماری‌های آمیزشی، ارائه مشاوره و انجام آزمایش داوطلبانه اچ آی وی/ ایدز – آموزش رفتار جنسی سالم، ارتقای استفاده از کاندوم، آموزش مهارت‌هایی نظیر پافشاری برای آمیزش جنسی کم خطر تر- توزیع لوازم بهداشتی اختصاصی زنان)

او گروه‌های هدف این مرکز را به شرح زیر برشمرد:

1.مصرف کنندگان مواد

2.همسران افراد مصرف کننده مواد

3.همسران دارای سابقه زندان

4.تماس های جنسی خارج از چارچوب(تن فروشی)

5.همسر دارای اچ آی وی مثبت

• < قبلی
• بعدی >