گروه علمی- تخصصی مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی ایران در روز بیست و پنجم آذر ماه سال 87، نشستی را با عنوان "مشارکت سیاسی زنان و فعالان آن" برگزار کرد که در آن، دکتر ناهید مطیع، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، به سخنرانی پرداخت. او در بحث خود، ابتدا به تشریح سلسله مراتب موجود در فضای عمومی اشاره کرد و طی آن، موقعیت‌های مجاز یا غیر مجاز حضور زنان در جامعه را مورد بررسی قرار داد. وی یادآور شد که زنان ایرانی در برخی از موقعیت‌های سیاسی کشور، مانند مجلس خبرگان، مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای نگهبان، از ابتدای انقلاب حضور نداشته‌اند و البته عدم حضور آنها، بیشتر از آن‌که جلوه قانونی داشته باشد، امری سلیقه‌ای و تفسیری به شمار رفته و می‌رود.
مطیع در ادامه سخنرانی خود، به فعالیت‌های دیگر زنان در جایگاه سیاسی و در ساختار دولت، مانند دفتر مشارکت زنان وابسته به نهاد ریاست جمهوری اشاره کرد و همچنین فعالیت‌های زنان در حوزه پارلمانی را مورد توجه قرار داد. او در این باره گفت: آمار حضور زنان در مجلس شورای اسلامی، از دوره اول تا دوره ششم روندی افزایشی داشته ولی پس از آن، به تدریج سیری نزولی را طی کرده است.
وی در عین حال، ضمن بررسی موقعیت زنان در سیستم‌های قضایی و مدیریتی، از طریق داده‌های آماری، سطح بالای تحصیلات مدیران زن نسبت به مردان را مورد تأکید قرار داد و این مساله را ناشی از نیاز زنان به برخورداری از توانایی‌ها و قابلیت‌های بالاتر نسبت به مردان، برای احراز پست‌های مدیریتی دانست.
سخنران این نشست گروه مطالعات زنان انجمن، در بخش دیگری از بحث خود، به موضوع تغییرات صورت گرفته در زمینه حضور زنان در عرصه اشتغال پرداخت و در این خصوص، با تکیه بر داده‌های آماری، بر مسأله افزایش ناچیز سهم زنان در نیروی کار و در عین حال، افزایش سهم زنان در میان بیکاران تأکید کرد.
وی در زمینه مشارکت سیاسی، نیز با اشاره به حضور زنان در شوراهای محلی و فعالیت آنان در احزاب، به بحث لزوم وجود بخش ویژه زنان در احزاب مختلف و درخواست‌های مکرر در این باره پرداخت.
بررسی فعالیت زنان در سازمان‌های غیر دولتی، آخرین بخش از سخنرانی دکتر مطیع در این جلسه بود. او در این زمینه، پس از ارائه تاریخچه کوتاهی درباره چگونگی ایجاد این سازمان‌ها و تاکید بر رشد فزاینده آنها در یک مرحله، به تقسیم‌بندی این سازمان‌ها، به سازمان‌های غیر دولتی مربوط به زنان و سازمان‌های دیگری مانند سازمان‌های آموزشی، حمایتی، کارآفرینی و صلح که اکثریت اعضای آنها را زنان تشکیل می‌دهند، اشاره کرد و هدف کلی آنها را غیر سیاسی و در جهت طرح مسایل زنان در سطح جامعه معرفی کرد.
مطیع همچنین در بحث خود، جدایی و همکاری میان دو گروه از زنان در ایران، شامل زنان مسلمان و زنان مدرن را مورد توجه قرار داد. او نقطه شروع این شکاف تاریخی را کشف حجاب دانست و گفت: به تعبیری، شاید تفاوت مهم میان این دو گروه، این باشد که زنان مدرن را گروهی تشکیل می‌دهند که پیش از انقلاب کار و فعالیت داشته‌اند؛ حال آن که زنان مسلمان گروهی هستند که کار و فعالیت خود را بعد از انقلاب آغاز کرده‌اند. این در حالی است که از سوی دیگر، این دو گروه در شرایط فعلی، متوجه شده‌اند که مشکلات زنان ایرانی ناشی از تضعیت قانونی – اجتماعی آنان بوده و مسائلی مانند افزایش طلاق‌های مرد خواسته، مشکلات حضانت فرزندان، خشونت، فرار دختران و همچنین مشکلات زنان سرپرست خانوار را بوجود آورده است.
وی در ادامه، بحث تناقضات موجود در سیستم قانونی و حقوقی و همچنین حاکمیت روح مرد سالاری بر قوانین را نیز به عنوان نکته مهم دیگری در این زمینه، مورد تأکید قرار داد. او همچنین به بحث مسائل زنان در میان روحانیت، زیر سوال رفتن دیدگاه‌های سنتی و تفاوت‌های موجود در میان نظرات موجود نیز اشاره کرد.
دکتر ناهید مطیع در پایان سخنرانی خود، تأکید کرد: مهم‌ترین دلیل برای همکاری دو گروه زنان مسلمان و زنان مدرن با یکدیگر، افزایش آگاهی فمینیستی در بین فعالان زن بوده است. در واقع، اکنون این امر مسلم شده که فمینیسم مکتبی تک‌نگر نبوده و می‌تواند پیوند دهنده گروه‌های مختلف زنان با یکدیگر باشد. نتیجه شرایط فوق این شده که اکنون زنان مسلمان درک کرده‌اند وجود الگویی از زن مسلمان که در امور عمومی و خصوصی مشارکت داشته باشد، باید بیش از پیش مد نظر قرار گیرد و زنان مدرن نیز به این نتیجه رسیده‌اند که باید به نفوذ گسترده اسلام در زندگی توجه بیشتری داشت و از متون اسلامی برای احقاق حقوق خود استفاده کرد.
پس از این سخنرانی، مطابق روال معمول جلسات گروه مطالعات زنان، حاضران سئوالات خود را مطرح کرده و همچنین نظرات تکمیلی‌شان را در قالب بحث ارائه دادند.